De 5 vormen van onbegrip die leiden tot twijfel

Je voelt je onbegrepen – dus je twijfelt

Onbegrip in je relatie is vaak een aanleiding tot twijfel.

Kun jij ook zo gefrustreerd raken als je telefoon met T9 al je woorden verkeerd invult? Moet je je voorstellen dat je dit bij íeder bericht hebt. Dan word je vanzelf knettergek.

Voor de mensen die T9 niet kennen: dat is de automatische woordvoorspelling op je telefoon die zelf invult wat jij (niet) bedoelt.

Als je je langere tijd niet gezien of begrepen voelt, is het niet zo vreemd dat je twijfelt aan je relatie. Zelfs als je zielsveel van je partner houdt. Want wat heb je aan liefde als het telkens botst door onbegrip? Toch hoeft dat niet het einde te betekenen. Wanneer jullie weer op dezelfde lijn zitten, kan de twijfel over je relatie zo verdwenen zijn.

In dit blog nemen we je mee in vijf vormen van onbegrip die we steeds terugzien in relaties. Je ontdekt waarom dat gevoel van “we begrijpen elkaar niet meer” vaak leidt tot twijfel én wat jij eraan kunt doen.

Onbegrip voelt als afwijzing

Als je partner je niet begrijpt, doet dat zeer. Het voelt alsof je niet gezien of serieus genomen wordt. Alsof jouw binnenwereld er ineens niet meer toe doet.

En dat komt meestal door twee dingen:

– Hoe je partner reageert. Misschien doet hij of zij alsof het vooral jouw probleem is. Je partner kan in de verdediging schieten of je van alles verwijten. Dan voel je je niet alleen onbegrepen, maar ook weggeduwd. Terwijl het zó anders kan voelen als iemand gewoon rustig zegt: “Ik snap je nog niet helemaal, maar ik wil je wél begrijpen.”

– Waar het over gaat. Als je partner een grapje mist, prima. Maar als hij of zij niet begrijpt waarom iets écht belangrijk voor je is – bijvoorbeeld je keuzes, je pijn of je verlangens – dan raakt dat dieper. En dat kan het moment zijn waarop de twijfel begint.

Wat triggert jou vooral: het onderwerp of de negatieve reactie? Als je dat eenmaal doorhebt, wordt het veel makkelijker om het gesprek opnieuw aan te gaan. Gaat het om de reactie? Blijf dan vooral kalm en geef je grens aan door uit te spreken wat je verlangt. Ligt het meer aan het onderwerp zelf? Probeer je dan in te leven in je partner en toon begrip. Daarmee geef je in ieder geval het goede voorbeeld. Is je partner het niet met je eens? Laat het dan even. Je partner hoeft het niet altijd met je eens te zijn. Zelfs het accepteren dat je het oneens bent met elkaar, kan al rust geven.

Vijf vormen van onbegrip die leiden tot twijfel

We denken vaak dat onbegrip ontstaat door een situatie. Maar meestal is het een dynamiek met herhalende patronen. Het ene lokt het andere uit. Hier zijn vijf vormen van onbegrip die twijfel zaaien in je relatie:

1. Je behoefte aan ruimte wordt niet begrepen

Je trekt je terug; even op de bank met een serie. Lekker in je eigen bubbel. Of je hebt even geen zin om te praten en doet je eigen ding, terwijl je partner ergens anders in het huis bezig is.
Even later wordt je partner geïrriteerd of verdrietig. Je partner reageert als een slachtoffer, want jij hebt hem of haar geen aandacht gegeven. Je partner eist nu aandacht met veel emotie.

• Jij voelt je beklemd. Je partner voelt zich afgewezen.
  Jullie voelen je allebei onbegrepen en de twijfel groeit.

2. Je partner verwacht emotionele diepgang

Je partner deelt iets over het werk. Je reageert er luchtig op, maar je partner wil weten hoe jij erover denkt en hoe jij erop zou reageren. Je voelt druk dat je op een bepaalde manier moet reageren, terwijl je eigenlijk geen zin hebt in dat gegraaf naar gevoelens en gedachten. Dus je kapt het gesprek af en sluit je af. Je partner voelt zich in de steek gelaten en reageert ‘overdreven’.

• Je voelt geen begrip dat jij even geen zin hebt in een diep gesprek. Maar je partner wil eigenlijk nog meer uit je trekken. Wat jij bedoelt als rust, voelt voor de ander als kilheid. Wat jij bedoelt als ‘niet te zwaar maken’, voelt als gebrek aan diepgang.

3. Jij leeft in het nu – je partner wil praten over ‘onze toekomst’

Samenwonen? Toekomstplannen? Kinderen? Je vindt het te veel. Te snel. Niet omdat je niet van je partner houdt, maar omdat je je vrijheid niet wilt verliezen. Misschien weet je ook nog niet zeker of dit de partner is met wie je dat wilt. Je partner denkt: “Waarom er twijfel is over ons?” En jij?… Jouw twijfel begint oprecht te groeien over deze relatie. Lees meer over de dynamiek van bindingsangst en verlatingsangst.

• Je partner zoekt de versnellingspook en jij het rempedaal. Jullie zitten totaal niet op één lijn, waardoor je onbegrip voelt voor jouw tempo.

4. Je manier van communiceren wordt verkeerd geïnterpreteerd of verstaan

Jij vraagt of je partner wil koken vanavond. Je partner roept: “Ja, fijn!”
Om 17.45 uur vraagt je partner wanneer je begint met koken. Je bent helemaal verbaasd. “Jij zou toch koken?” Je partner zegt hetzelfde, want hij of zij verstond dat jij wilde koken vanavond. Vervolgens zijn jullie beiden geïrriteerd door de miscommunicatie. Jullie geven elkaar de schuld voor het niet goed luisteren of niet goed articuleren.

• De communicatie tussen jullie gaat steeds verkeerd. Het kost veel moeite om elkaar te begrijpen. Bij anderen gaat het allemaal vanzelf, maar bij je partner… pffff, zo vermoeiend. Ja, dan begint vanzelf de twijfel. ‘Ben ik wel met de juiste een relatie aangegaan?’

5. Je grenzen worden niet gezien als liefde, maar als afwijzing

Je vraagt of je partner wil stoppen met zoveel te vragen. Je hebt even behoefte aan rust.
Maar je partner hoort: “Ik wil jou niet dichtbij.”

Je partner voelt zich afgewezen en er is gelijk weer een drama. Lees meer over hoe je je grenzen kunt aangeven in je relatie.

• Wanneer je een grens aangeeft of een behoefte uitspreekt, wordt het gezien als afwijzing. Er is geen begrip voor jouw verlangen. Het lijkt wel alsof je niet kunt uitkomen voor wat jij nodig hebt in de relatie.

De keerzijde van onbegrepen worden

Natuurlijk is onbegrepen worden rot. Maar eerlijk? Dat je partner je niet begrijpt, is niet het échte probleem. De echte pijn zit in de afwijzing die je daarbij voelt. En die afwijzing voedt je twijfel.

Hoe je daarop reageert, gebeurt meestal automatisch. Je overlevingsmechanisme neemt het over – dat deel van jou dat inspringt bij stress of emotionele pijn. Maar juist dát vergroot vaak de afstand.

Als je leert omgaan met dat gevoel van afwijzing, heb je al een groot deel van je twijfel getemd. Want in plaats van reageren vanuit gekwetstheid, kun je reageren vanuit de wens om de ánder te begrijpen. Dat is een heel ander vertrekpunt. En als je dat doet – zelfs als je geraakt bent – verandert de hele dynamiek. Dan verandert twijfel in verbinding.

Hoe steeds meer begrip je twijfel oplost

Er zijn eigenlijk drie manieren hoe je tot meer (wederzijds) begrip komt. Spoiler: begrip tonen begint niet bij de ander. Het begint bij jou.

1. Loslaten
   Miscommunicatie, karaktereigenschappen en angsten zijn vaak lastig om direct te veranderen. Het is nodig dat je niet de focus legt op wat er misgaat, maar juist focust op wat er wel goed gaat. ‘Ieder huisje kent zijn kruisje’. Geen enkele relatie is perfect. Het kan wel even zo voelen, maar dat is altijd tijdelijk. Relaties kennen ups en downs. Laat los dat het altijd goed moet zijn. Laat los dat de ander altijd perfect reageert en je begrijpt. Laat je twijfels los. Als je kunt accepteren dat het de laatste tijd vaak misgaat, dan ontstaat er misschien al iets meer ruimte om zelf anders te reageren.
2. Opoffering
   Iedere relatie vraagt min of meer iets op te offeren. Alles heeft een prijs. Wanneer je de strijd aangaat, omdat jij je ruimte zo belangrijk vindt of omdat je even geen zin hebt in diepe gesprekken over de toekomst, ga je vol voor je eigen verlangens. Het kan werken, maar iedere relatie gaat om meerdere belangen. Niet alleen om jou. Wanneer je vaker iets opoffert en je volledig durft te geven (zonder iets terug te verwachten), dan krijg je dat vaak dubbel zo veel terug. Delen is vermenigvuldigen. En geloof ons: onvoorwaardelijk geven, geeft een erg goed gevoel van binnen. Als je partner een hart heeft, dan zul je zien dat dit loont in dankbaarheid en meer begrip.
3. Begeleiding
   Er zijn sommige gesprekken waar je samen niet uitkomt. Gesprekken die ook echt nodig zijn om te voeren, zodat jullie beiden verder kunnen in de relatie. Gesprekken die nodig zijn om wederzijds begrip te krijgen. Deze gesprekken zijn soms nodig met begeleiding. Een scheidsrechter die jullie bijstuurt wanneer jullie afdwalen of vertaalt wanneer het verkeerd aankomt. Geen twijfel over een verkeerde afloop of een gesprek met een vieze nasmaak. Met begeleiding is er een veilige setting waarbij je dingen kunt uitpraten. Je gaat merken dat de liefde weer terugkeert in jullie relatie omdat jullie elkaar meer begrijpen.

Het gevolg van deze drie? Je krijgt meer begrip voor de ander. De ander ziet de moeite die jij neemt en zal automatisch meer moeite doen om jou te begrijpen. Jullie krijgen wederzijds begrip voor elkaar. Dit leidt tot minder twijfel dat jouw partner niet de juiste is.

Onbegrip vraagt moed – geen gelijk

Je hoeft het niet altijd eens te zijn met elkaar. Sterker nog: sommige koppels begrijpen elkaar jarenlang niet volledig – maar hebben er wél vrede mee. Het gaat niet om gelijk krijgen. Het gaat erom dat je (soms) bereid bent je eigen deel los te laten. Niet alleen vanuit opoffering, maar ook vanuit vertrouwen. Vertrouwen dat het goed komt. En dat begrip soms wat tijd kost.

Herken je jezelf hierin?

Dan hebben we drie vragen voor je:

1. Wat wil je met je relatie?
2. Wat vermijd je?
3. Wat heb jij nodig om echt te kunnen kiezen?

In onze online training Help! Ik twijfel ga je dit allemaal ontdekken. Je gaat jouw twijfel onderzoeken. Je leert hoe jij de regie hebt op je twijfel. En hoe je knopen doorhakt. Want onbegrip en twijfel in je relatie… daar wil je niet te lang mee rondlopen.